خداحافظ...

سلام دکتر...

چقدر زود گذشت...

هشت سال تمام شد...

یاد آن روزها بخیر...

هنوزهم دلم تنگ میشود گاهی...

برای آن روزهایی که هنوز محاسنت مثل وبلاگ من سپید نشده بود!

برای آن کاپشن احمدی نژادی معروف!

برای آن پژو 504!

برای آن باغچه سبزی حیاط خانه ات!

برای شعارهای سال 84!

هنوز حرفهایت را به خاطر دارم...

گفتی باید نگاه به انقلاب را تنظیم کنیم گفتی ما بدون انقلاب وجود خارجی نداریم گفتی انقلاب ما حرکتیست در ادامه ی حرکت انبیا....

رسالت دولتت را تشکیل جامعه ی نمونه ی اسلامی معرفی کردی که مقدمه ی تحول در دنیا خواهد شد...

گفتی معضلات کشور بخاطر اینست که عناصری در مصادر تصمیم گیری قرار گرفته اند که خودشان را در راستای این حرکت نمی بینند...

گفتی بر این اصول پافشاری میکنی و این رمز پیروزی اصولگرایان است...

و افتخارت این بود که در راستای تحقق این هدف پربرکت فدا شوی...

امروز ما بیداری اسلامی را نمونه ای از برکات این انقلاب میدانیم که مهر تاییدیست بر شعارهای تو که میگفتی میتوان منشا تحول در دنیا بود...

هرچند در داخل کشور کار شکنی های بسیاری شد

اما ما قدر شناسانه زحماتت را خسته نباشید میگوییم

خسته نباشی بابت همه ی این کار شکنی ها...

خسته نباشی بابت همه ی تهمت هایی که شنیدی...

خسته نباشی بابت همه ی تمسخرها و توهین ها...

خسته نباشی بابت..............

اینها مهم نیست

مهم اینست که زیبا صبر کردی و زیبا فدا شدی

راست میگفتی، مهم نیست اگر هزار احمدی نژاد نام و نوع فدای تحقق این راه شوند...

تاریخ هیچگاه نمیتواند منکر خدماتت شود هرچند عده ای بخواهند...

خداحافظ مرد...