گذشته ی بی مقصد

گذشته را

مثل یک درخت سر راهی

پشت سر گذاشته ای

اما گذشته خیال ندارد

پشت سر بگذارد تو را

 

سوال این است

شکار از پا درآمده ی فردا

یا پرنده ی به تور افتاده ی دیروز

ظاهرا فرقی نمی کند

تو اما نیش هایی را

که این جاده ی مارپیچ

به پر و پایت می زند

ترجیح می دهی به نوازش های مقصد

              به شرطی که گذشته

سپر به سپر         و خیابان به خیابان

              در تعقیبت نباشد

 

کبک ها سر

در برف پنهان می کنند

تو در همهمه ی ترافیک

نشانی ات را اما

ملک الموت هم که نداند

گذشته خوب می داند

 

آدرس مشترکی اگر نداشتید

دل به دریا می زدی

و با یک دنده عقب پرگاز

دنده هایش را لت و پار.