جزء بیست و یکم

وَ الَّذینَ جاهَدُوا فینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنینَ

عنکبوت 69

و آنها که در راه ما ( با خلوص نیّت ) جهاد کنند ، قطعاً به راه های خود ، هدایتشان خواهیم کرد و خداوند با نیکوکاران است.

جزء بیستم

أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُونَ

وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذینَ صَدَقُوا وَ لَیَعْلَمَنَّ الْکاذِبینَ

عنکبوت 2و3

آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم» ، به حال خود رها می شوند و آزمایش نخواهند شد؟!

ما کسانی را که پیش از آنان بودند آزمودیم ( و اینها را نیز امتحان می کنیم ) باید علم خدا درباره کسانی که راست می گویند و کسانی که دروغ می گویند تحقق یابد!

جزء نوزدهم

فَلا تُطِعِ الْکافِرینَ وَ جاهِدْهُمْ بِهِ جِهاداً کَبیراً

فرقان 52

پس هرگز از کافران پیروی مکن و با الهام از این ( کتاب و منطق قوی آن ) با آنها جهادی بزرگ ( سرد و گرم ) انجام ده.

---

جِهاداً کَبیراً...

 

جزء هجدهم

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ وَ مَنْ یَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّیْطانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَکى‏ مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً وَ لکِنَّ اللَّهَ یُزَکِّی مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ

نور 21

ای کسانی که ایمان آورده اید ، پیروی از گام های شیطان نکنید و هر کس از گام های شیطان پیروی کند مسلّما او دستور کار زشت و ناپسند می دهد. و اگر فضل خدا و رحمتش بر شما نبود هیچ یک از شما هرگز ( از فساد عقاید و اخلاق و عمل ) پاک نمی شد ، و لکن خداست که هر کس را بخواهد ( در مراحل کمالات ) پاک می کند و خداوند شنوا و داناست.

---

وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ ...

جزء هفدهم

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلى‏ حَرْفٍ فَإِنْ أَصابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ أَصابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلى‏ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةَ ذلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبینُ

حج 11

  بعضی از مردم خدا را تنها با زبان می پرستند ( و ایمان قلبیشان بسیار ضعیف است ) همین که ( دنیا به آنها رو کند و نفع و ) خیری به آنان برسد ، حالت اطمینان پیدا می کنند اما اگر مصیبتی برای امتحان به آنها برسد ، دگرگون می شوند ( و به کفر رومی آورند ) ! ( به این ترتیب ) هم دنیا را از دست داده اند ، و هم آخرت را و این همان خسران و زیان آشکار است!

---

مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلى‏ حَرْفٍ ...

جزء شانزدهم

وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلى‏ ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فیهِ وَ رِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَ أَبْقى‏

طه 131

و دیدگانت را مدوز به آنچه اصنافی از آنها را از آن برخوردار کرده ایم ( از اموال و اولاد و ریاست ) که شکوفه و زینت های زندگی دنیاست تا آنها را در آن بیازماییم ، و روزی پروردگارت ( کتاب و دین ) بهتر و پایدارتر است.

---

زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا ...

جزء پانزدهم

وَ قَضى‏ رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِیَّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ کِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً کَریماً

وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما کَما رَبَّیانی‏ صَغیراً

اسراء 23-24

و پروردگارت فرمان داده: جز او را نپرستید! و به پدر و مادر نیکی کنید! هر گاه یکی از آن دو ، یا هر دوی آنها ، نزد تو به سن پیری رسند ، کمترین اهانتی به آنها روا مدار! و بر آنها فریاد مزن! و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آنها بگو!

---

فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ ...

جزء چهاردهم

إِنَّا کَفَیْناکَ الْمُسْتَهْزِئینَ

الَّذینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ

وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضیقُ صَدْرُکَ بِما یَقُولُونَ

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ کُنْ مِنَ السَّاجِدینَ

وَ اعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّى یَأْتِیَکَ الْیَقینُ

حجر 95-99

ما شرّ استهزاکنندگان را از تو دفع خواهیم کرد

همانها که معبود دیگری با خدا قرار دادند امّا بزودی می فهمند!

ما می دانیم سینه ات از آنچه آنها می گویند تنگ می شود ( و تو را سخت ناراحت می کنند ) .

( برای دفع ناراحتی آنان ) پروردگارت را تسبیح و حمد گو! و از سجده کنندگان باش!

و پروردگارت را عبادت کن تا یقین [ مرگ ] تو فرا رسد!

جزء سیزدهم

وَقَالَ الشَّیْطَانُ لَمَّا قُضِیَ الأَمْرُ إِنَّ اللّهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ وَمَا کَانَ لِیَ عَلَیْکُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِی فَلاَ تَلُومُونِی وَلُومُواْ أَنفُسَکُم مَّا أَنَاْ بِمُصْرِخِکُمْ وَمَا أَنتُمْ بِمُصْرِخِیَّ إِنِّی کَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَکْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ

ابراهیم 22

و چون کار از کار گذشت [و داورى صورت گرفت] شیطان مى‏گوید در حقیقت‏خدا به شما وعده داد وعده راست و من به شما وعده دادم و با شما خلاف کردم و مرا بر شما هیچ تسلطى نبود جز اینکه شما را دعوت کردم و اجابتم نمودید پس مرا ملامت نکنید و خود را ملامت کنید من فریادرس شما نیستم و شما هم فریادرس من نیستید من به آنچه پیش از این مرا [در کار خدا] شریک مى‏دانستید کافرم آرى ستمکاران عذابى پردرد خواهند داشت.

---

فَلاَ تَلُومُونِی وَلُومُواْ أَنفُسَکُم ...

جزء دوازدهم

وَمَا کَانَ رَبُّکَ لِیُهْلِکَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ

هود 117

و پروردگار تو [هرگز] بر آن نبوده است که شهرهایى را که مردمش اصلاحگرند به ستم هلاک کند.